Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
ve sen bir ömür ağlamaya mahküm kalacaksın..şiir yazacağınız ..doğrusu hiç aklıma gelmemişti..sevindim..güzel yazıyorsunuz..yürekler hep aynı atıyor..sevmenin burukluğu dizelerde parlıyor..Genç arkadaşım sevgiyle kucaklıyorum seni..inan çok mutlu oldum..senin adına da şiir adınada sevindim..kalemin daim olması dileğimle..sevgi ve saygılarımı gönderiyorum..hem de Rize..Çayeli nden.
ve böyle böyle
öğrenecek
dolup taşacak
kendini tanıyacak
yüreğindeki sevgiyle devam edeceksin..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta