Ağlarmışım 2 Şiiri - Seyrani Göl

Ağlarmışım, gözlerimde bir cam kırığı,
Geceye yırtık düşler serilirmiş.
Bir fısıltı geçermiş evlerin arasından,
Ölmeyen bir ses gibi yankılanırmış.
Bir kadın beklerken üşürmüş.

Ağlarmışım, saatler geri sayarmış,
Kalbimden düşen her vuruşta
Gecikmiş bir veda çiçeği açarmış.
Ne dua, ne umut erişirmiş oraya.
Ağlarmışım da ağlarmışım...

Ağlarmışım, duvarlar nem tutarmış,
Kapı aralığından rüzgâr girermiş.
Kırık bir sandalye anlatırmış geçmişi,
Çatlamış tabaklarda akşam kalırmış.
Bir gölge ürkermiş, ben korkarmışım.

Ağlarmışım, adımı unuturmuşum,
Bir mendil gibi düşermiş hatıram.
İçimde dilsiz bir türkü yanarmış,
Söylenmemiş her kelime yara olurmuş.
Bir yalnızlık büyürmüş içimde.

Ağlarmışım, dünya dar gelirmiş,
Bir pencereden dışarı bakamazmışım.
Sokakta yürüyen herkes yabancı,
Ve herkes biraz benmiş aslında.
Bir yürek susarmış, ben bakarmışım.

Ağlarmışım, gece sabaha küsermiş,
Gök delinirmiş, yıldızlar üşürmüş.
Bir dua boğulurmuş dillerde,
Ve ben hâlâ çocuk kalmışım içimde.
Ağlarmışım da ağlarmışım.
S.GÖL