Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Mikdatî zamana değer biçerim
Boş ver dünya fani deyip geçerim
Ne kadar yaşarsam bir gün göçerim
Ölmeyecek miyim ben bu dünyada
Sevgili ağabeyim gönül kalemin coşmuş bu dünya ağlatırsa öteki inşallah yüzümüzü güldürür kalemine yüreğine sağlık Yüce rabbimiz bu dünyada elden ayaktan düşürmesin kimseyede muhtaç etmesim muhtaç olduğumuz ancak o yücenin azmı şanıdır burası yalan enderin kalbi sevgilerimle saygılar sunarım Allaha emanet ol unutulmuş değilsin selamlar Tuncay Akdeniz
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta