dünyanın her gecesinde aynı fırtınalar kopar
üzerimize ay doğarken, biz bembeyaz sevişirken.
sular akar geçirimsiz topraklardan, dağ başlarından
sel olur dökülür göz pınarlarından
bir çocuk büker dudaklarını, korkar gibi ağlamaktan.
…….. korkma çocuk korkma, sen doğmadın ki daha.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
