Boşa geçen bir ömrün hüznünü yaşıyorken
Feryat edip boş yere, aleme ağlamışım,
Kulluk denen yükümü, sırtımda taşıyorken,
İsyan eden kara bir kaleme ağlamışım.
Meşakkati çekmeden ödüller beklemişim,
Maksudi mekanımda, meğer hep teklemişim,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta