Hüzünün gölgesi, perde yüzlerde
Nerden nasıl düştük, biz böyle derde
Hasretler kor olmuş, tüter yürekte
Çırpınmak beyhude, isyan beyhude.
***
Ne yönümüz belli, ne de rengimiz.
Kalmışız ateşten, çember içinde
Kiminle dosttuk biz, kimle cengimiz
Ağlamak beyhude, isyan beyhude..!
***
Hayaller anlamsız, yaşam anlamsız.
Men eylemiş felek, dönmez çarkımız
Kürek mahkumundan, yok ki farkımız
Yakınmak beyhude, isyan beyhude..!
***
Yine duman sarmış, sıra dağları
Viran olur gayrı, umut yolları
Görünmez bir daha, bahar ayları.
Yırtınmak beyhude, isyan beyhude.!
Mahmut Mücahit Özdemir
Kayıt Tarihi : 28.6.2018 21:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)