Ağlama Ömrüm Şiiri - Yasmin Çetin

Öfkem öyle derin öyle korkunç ki artık sen bile
tanıyamazsın beni
Meğer cehennemi tatmışım kollarında
Artık canımı ne yakabilir ki, sen bile görsen tanıyamazdın
içimdeki seni
Öfkem yağmur, öfkem deniz, öfkem fırtına olur sarar her
yeri
Üç yüz kere, beş yüz kere dolanır şu evreni
Yere göğe sığdıramadığım seni içime sığdırdım
Artık benimsin, içimde boğacağım lanetini
Sevgim kadar açık ve derin yaralarım
Artık sen bile durduramazsın öfkemi, nefretimi
Korkuyorum kendimden bile
Sırf içimde üzerine döktüğüm toprağın açılmasın diye
vuracağım bu gece kendimi
Taşa döndü bir zamanla çiçek gibi açan kalbim
Gülen gözlerim görmez oldu hiçbir şeyi
Anneden yavrusunu ayırır gibi kopardılar benden seni
Hiç acımadan vicdanları görmez, duymaz olmuş
haykırışlarımı
Ağlama ömrüm ağlama, kanayan yarama tuz basma