Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
AĞLADIM
İndim seyran ettim, eski yaylayı,
O taşlara bakıp, bakıp ağladım
Anam sabahları, danaları yayardı
O danalığa. bakıp, bakıp ağladım.
Sabah vakti inekleri sağardı
Sütlerini yoğurt, peynir yapardı
Öğleleri koyunları, sağardı.
O yerler e bakıp, bakıp ağladım
İnekleri sağar göle doğru bakardı
Gölden esen rüzgârları solardı
Sicim gibi yağmurları yağardı
O göllere bakıp, bakıp ağladım
Taş bulaktan temiz sular akardı
Sularından kana, kana içerdik
O sularda her şeyimizi yıkardık
O dere ye bakıp, bakıp ağladım
Akşam olur danalara bakardık
Kenarında ateş yakıp yanardık
Ara sıra oyunlara dalardık
O dağlara bakıp, bakıp ağladım
Kars’ a giden yola bakardık
Gelenlerin canlarını yakardık
Köprülerde figan feryat ederdik
O yollara bakıp, bakıp ağladım
Koyunlar meleşirdi kuzlar için
Kuzular meleşirdi koyunlar için
Serin sular akardı canlılar için
O sulara bakıp, bakıp ağladım.
24.02.20212. Ali KARAGÖZ
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta