Bugüne kadar hep ezik yaşadım
Derdimi kağıda döktüm ağladım
Süründüm canımdan bezik yaşadım
Cefadan sefaya baktım ağladım
Avuçlarda gezer elde olmayan
Çıkar nutuk çeker kendin bilmeyen
Var mı çivi çakmış öte gitmeyen
Fenadan bekaya baktım ağladım
Sürünmek şereftir Rabbimden ise
Eden bir gün çeker kulun zulmüyse
Yürümem dünyanın düzü böyleyse
Zekadan zekaya baktım ağladım
Zalimler çok çeker ettiklerini
Hep bana sardılar onca dertleri
Önümü görmedim gezdim ardımı
Tertemiz dünyama baktım ağladım
Kırgınım yaprağa küsüm ağaca
Topladım derdimi sığmaz toprağa
Veda edip gittim bahçeye bağa
Öldüm cenazeme kendim ağladım
Erdoğan Yılmaz
Kayıt Tarihi : 10.11.2008 19:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!