Sokak lambasının altında ağlar
Şefkat mağduru bir çocuk
Zamanın çobanı öldüğünü fark ettiğinde
Düşündü çocuk
Nerede bu ormanların zümrüt kalbi
Sömürdünüz renkleri fabrikalarla
Menfaatlerinizle ördünüz duvarları
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta