Ağladı Ayışığı Şiiri - Güven Sert

ayışığı hüzünle doldurdu heybesini,
terkisinde sukatıksız sevgiler
buğulu kederlerle geldi
ham sevdalar diyarına...

eksiksiz ve eşsiz bilinen
olağandışı sanılan
nice aşkın şahidi oldu.

tutulamaz denilen günlüklerini tuttu onların
-tutulmadan az önce-

gördü ki ihanet
gördü ki tekdüzelik
ve içten pazarlık dizboyu.

şaşırdı ayışığı,
kızdı, ağladı sezdirmeden.
önce ümidi sonra ışığı karardı...

ve binlerce gece binlerce sevda sonra
bir kuşluk vakti
dönmemecesine giderken;
ne hüzün kalmıştı heybesinde
ne sevgi ne de keder terkisinde.

yalnızca pişmanlık vardı artık,
hüznün güzelliğini
kederin buğusunu
sevginin saflığını yitirmenin verdiği
intihar sebebi, sancılı bir pişmanlık...