Ertan Akbayrak

ŞİİR

TAKİPÇİ

Ağla Karadeniz...

11 nisan 2006 salı...

Yağmurlu bir Karadeniz sabahı...
Uykudan uyanılmış...yağmurun çatıya sinsice dokunuşu titretmişti içini bir süre...
Ardından eski sevgili cama tıklatmıştı narin ve incecik parmaklarını...
İrkilmişti sevda çeken yaralı yüreği...
'sevgili'... akla gelmişti,onunla uyanmıştı...
Düşünürdü,düşünürdü,çıkamazdı işin içinden...
Yağan yağmurmuydu? yoksa... 'yÂrin' gözü yaşlı, penceresinden bakışı mı?

Yağmura adanmış gözyaşları kalırdı herzaman odasının bir köşesinde...
Giderdi,en uzak köşesine,konuşurdu kendi kendine...
Yağmura kulaklarını tıkardı,onu hatırlatmasın,canım yanmasın diye...
Ateş ateş bakışlar atardı yağmura,rengi solsun,suları durulsun diye...
Yağmur bu...dinler mi onu...?
Yağmur bu... dur dediğinde durur mu?
Gözyaşı bu,akma deyince kurur mu?

Doğruldu köşesinden ağır ağır...yöneldi pencereye...
Perdeyi araladı korkarak...
Buğulu camı,işaret parmağı ile kanattı...
Birkez daha yıktı yağmuru...bir kez daha süzüldü gözyaşları...
Gizemini kaybettirdi ona...
Yoktu kimse camların ardında...

Yine herhangi bir Karadeniz sabahında...
Herhangi bir karayel hüznünde...
Alt üst oldu hayalleri ve umutları...
Yine yağmurlu bir sabah,sevgili renginde,acıya boyandı...

12 nisan 2006 çarşamba...

Güneş açtı,beklenen yine gelmedi...
Dişler sıkıldı...gövdeler sağa sola vuruldu...
Hüsran doldurdu yine küçük odaları,köşeleri...
Yine aktı Karadenize,bekleyenin dinmeyen yağmurları....

Ertan Akbayrak
Kayıt Tarihi : 12.4.2006 14:49:00

Şiiri Değerlendir

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Ertan Akbayrak

teşekkür ederim ilgilenen ve alakadar dostlarıma arkadaslarıma,sizlerin yüreğine sağlık!

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Salim Genç

şiirinizi derin bir sükünet ile okudum içinden renkli taşların parladığı bir dağ köyünde buldum kendimi ..ve bende bu dağların çocuğu olduğum için
gurur duydum kendimle.. selam şaire ve ezmoceye

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Âşık Çağlari Muammer Çalar

Harikasınız hocam
muhteşem bir eserdi saygılar usta kaleminize

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Meral Demir

Efendim bu şiirinizi yayın yaptığım radyoda izninizle değerlendirmek istiyorum... Demek ki Karadeniz de yağmurların sebebi, tutku dolu bekleyişlerin bir türlü vuslata erememesi imiş...Her mısraı duman duman tütüyor...Hüzün örtülmüş üzerine...Hemen hemen okuduğum her şiirinizde bu dinmeyen yağmurlar var...Bu savda yağmurları...Ben genelde bu yağmurların faillerini kadınlar olarak görürdüm..Erkekler de bu kadar kolay mı ağlar?Tebrikler hoş, çok hoş bir şiirdi...Ayrıca final de oldukça ilginç ve vurucu denebilir...Kaleminiz daim olsun efendim...Saygılar

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Naime Özeren

Yağmura adanmış gözyaşları kalırdı herzaman odasının bir köşesinde...
Giderdi,en uzak köşesine,konuşurdu kendi kendine...
Yağmura kulaklarını tıkardı,onu hatırlatmasın,canım yanmasın diye...
Ateş ateş bakışlar atardı yağmura,rengi solsun,suları durulsun diye...
Yağmur bu...dinler mi onu...?
Yağmur bu... dur dediğinde durur mu?
Gözyaşı bu,akma deyince kurur mu?

Yağmur bu!...Ne yağmura sözün geçer ne yüreğine...Neylersin?...Harikaydı Kutluyorum tam puanımla + listemde...Sevgiyle...Naime ÖZEREN

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz