(Soma’da kaybettiklerimize…)
Sessiz bir fısıltıydı hergün
Toprağın karanlığında süren yolculuğumuz
Çığlık çığlık savrulan kalabalıklara karşı
Aydınlık bir an için yorgunluğumuz
Sessiz bir fısıltıydı hergün
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta