Adil Daplan anısına...
Gülüşlerim kadehime yansıdığında gördüm kendimi.
Çıldıran kalabalığın sardığı yoksul bir sofrada,
Duydum yalnızlığımı, dokundum ruhumun iliğine.
Hesapsız ve amaçsız kör umutlara takılmış
Küçük istavrit gibiyim şimdi.
Bana dokunan eller bir namlu ucu,
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Devamını Oku
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta