Kimi insanın gözlerinden akar acısı, kimi bağıra bağıra diline döker, kimi de kendi içinde yaşar sessiz sedasız hissettirmeden sadece kalemine vurur bütün acısıyla yaşamı ve o kadar bütün olur o kadar alışırsın ki sadece sırtındaki heybende taşırsın kimseye göstermeden herkes anladığını sanır ama aslında kimsenin anlamadığını bir sen bilirsin... Herkesin canı kendine benim canım da bana ağırdır işte
~oya erzurumlu~
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta