Ağır Vebal Şiiri - Öznur İlter

Kaderin son oyunu bu,sen çıktın karşıma;
Sönmüş bir yıldız gibi asılısın boşlukta..
Ne yollar kısalır,ne elim uzanır sana;
Kanayan yarasın,dokunulmuyor sevdana..

Boşuna umutlanma,imkansız bu aşkımız,
Ne fayda karşılaşsa uzak duygularımız;
İkimiz de başka hayatların tutsağıyız,
Kimbilir,belki o gönüllerin sultanıyız.

Derler ki,yuva yıkanın olmazmış yuvası
Sana gelmek için ezmeli onlarca canı
Bu vebali taşır mıyız,cesaretin var mı?
Gel vazgeçelim,aşk dediğin içte yanmalı..