Ağır Roman Şiiri - Caner Gümüş

Kayboldu sessizlikte sesim
Umutlarımı birer birer çaldılar
Ah….
Yarınlarım vardı benim,
Gezip koşmalarım değil
Umutlarım talih kuşunun kanatlarında değildi
Demli bir çaydı özlemim belki
Küçük bir çocuğa hediye alabilmekti
En azından bir sabah vakti
Gökyüzüne mutluca bakabilmekti
Umutlarımı birer birer çaldılar
Bir şeyler söyleyecektim
Kayboldu sessizlikte sesim

Dünlerim hep hain çıktı
Yarınlarımı birer birer çaldılar
Onlar ise sadece bakakaldılar
Of...
Her bahar yeşiller içinde gelir
Sararmış,solgun ve soğuk kalırdı
Bilmem nerelerde şuan ama
Gülücüklerim vardı benim
Oysa ki yegane tek dileğim
Kollarımı sonuna kadar açabilmekti
Bir eli bir ömür boyu,
Sımsıkı tutabilmekti.
Yarınlarımı birer birer çaldılar
Dayanamadım,konuşacaktım
Kayboldu sessizlikte sesim

Zoraki bir yaşam şimdi
Anladığım kadarıyla
Kaderimin eski sayfalarına
Ağır bir roman yazdılar,
Sokaklarım çıkmaz değildi
iki kişi girdiğim o sokaklar
beni yalnız caddelere attılar
gün batımında gökyüzü
kızarmış gelinciklere vuruluyordu
yalnız olan her cisme
bir şeyler soruluyordu,
yarınlarımda mühürlüydü umutlarım
umutlarımı birer birer çaldılar
Anladığım kadarıyla
Kaderimin eski sayfalarına
Ağır bir roman yazdılar…
Ve daha hiç aşk demedim.