Ağır Ağır Şiiri - Ahmet Baris Ay

Önce bir renkti
Su verip koku aldı topraktan
Alnımı çaldı üç damla
Araladım gözlerimi
Seçemedim
Saksıdaki sardunyanın
Duvara vurmuş gölgesi zannettim

Sonra duvarlarımı boyadı
Bir orman oldu odam
Yırtıcı bir hayvan gibi saklandı kuytularda
Bıraktığı izlerinden varlığını bildim

Ayağına bastım o izlerle dans ederken
Çocukluğum gibi şehrim gibi terk etti
Nazım’ın bir dizesi gibi
Birden değil ağır ağır

Sevdiğim yerde takıldı plak
Döndüm döndüm döndüm
Yılarca aradım feleğimin çemberlerinde
Sürüsünü kaybetmiş bir göçmen kuş gibi