Ağıntı Şiiri - Edip Ozan Karaoğlu

I
anla beni anlamlandır
rahminde büyüt
toprağa doymamış sağanaklara sal
deliksiz uykulardan geçir
tarif et beni yılanların kıpırtılarına
anlat yenilgimi
ve şunu söylemeyi unutma
“kan onun ellerinde büyüttü hayatın acemi hayallerini”
anlat, anlat ve unut geçmişin badem yüzlü şairini
ki göz koymasın hiç kimse
bir aşkı kalp krizi keskinliğinde yaşamaya

gülümsemek en çok sana yakışır biliyorum
en çok sana ve içinden “ben” çıkartılmış bedenime
bazen bir yağmur düşüyor yüreğime
gözlerinde uzakları taşıyan
sen gecemin en mahrem yerinde bana doğuyorsun biliyorum
gül ağacından bir darağacı beklerken boynumu
bütün hayallerimi sana biriktiriyorum
kadınım! intiharım! kabrim!
sen yaşa bileklerime attığım çentiklerde
akan kanı duymasın hiç kimse
benim bittiğim yerde bitsin rüya
ama bilsin
duvarlarına her gece ücra umutları kazıdığım insanlar
hiçbir aşk yeniden doğmuyor
gidenin yerine başka hiç kimse gelmiyor...

sevdim!
mecburdum!
nasıl sevmem güneşe benzeyen yüzünü
umutsuzluğuma inat parlayan gözlerini nasıl sevmem?

aşk bütün ölüm anlarında
kanıyor dalından kopan bir yaprak gibi göğsümde
göğsümde yani cevheri gökyüzü mavisine çalan
büyük yangının göz bebeklerime bıraktığı is
sakın üzerime zambaklar dikmeyi diyen titrek sesim
iğreti yalnızlığım
yani içi boşaltılmış dünyamda
tutunmaya çalışan ellerim
senin!

aynalar yüzüme bağırıyor acizliğimi
özgürlük denilen o mevhum yabancı
işte yeniden dolaşıyor damarlarımda
ölümden korkmuyorum yeniden
her mısramda yeniden seviyorum seni
bütün günahlarımın kefaretisin
bütün yanlışlarımı doğruya vardıransın
bir aşka yazılacak en yüce mısrasın
sanki sen gülünce yüzüme
bütün dünya yeniden kuruluyor
ey benim yüreğimin yangını; ayart beni!
sesinin depreminde titresin başım
kördüğüm olsun ellerim sana dokunmuyorsa
çünkü sevdim!
mecburdum!
aşkın mavi halisin
gökyüzüne her başımı çevirdiğimde gördüğüm...

sen ferah tut yüreğini
ben her şeyin bir yolun bulurum
ölürken sevmenin bile!

II
tutma artık kendini diyor tepemdeki ses
varlık dediğin ancak öteki benle var
onlardan biri olmamaklığımla var öteki ben
ben tükensem de var
bilmesem de var