Ağacımı Özledim Şiiri - İnci Germenliler

Bayram tatilinde APOLYONT Gölü üzerinde bulunan GÖLYAZI' ya gittik. Girişte AĞLAYAN ÇINAR var, bir çay bahçesinin içinde. Kökleri gölün içine uzanmış, dalları semaya.....Her gece yapraklarından kırmızı su damlaları dökülüyor.........Mermerden çınar yaprağı şeklinde sehpalar yapılmış, onların üzerine.. Bu damlalardan ötürü AĞLAYAN ÇINAR Bu çınarlarla ilgili.......... AĞLAYAN ÇINAR Tarihin verdiği yorgunlukla, Yan yatmış ulu bir çınar.......... Lakin yaşamaktan umudunu kesmemiş, Uzanmış öylesine Bağrı yanık yaprakları hüzün, İçi kan ağlarcasına savaşlara, acılara, Kara sevdalara, tercüman olurcasına Ardında sevgi bahçesi, Açamayan gonca bir gül; Önünde, oluk oluk gözyaşlarının eseri, Koca bir göl.......... Ne olmak isterdim Ne mi olmak isterdim? Asırlık ulu bir çınar örneğin Dallarımda çocukların neşeyle koşturduğu Gölgemde yanan yüreklerin kavuştuğu Dimdik dururdum Rüzgara, soğuğa, rüzgara karşı Eğmezdim kimseye başımı Yapraklarım dallarımdan usanıp Sonbaharı bahane ederek Dökülseler bile Birer birer Terk etseler beni Acımasız eller kesse Zamansız kıtır kıtır Vicdansız yürekler Yaksa çıtır çıtır Bir şey kaybetmezdim özümden Cömerttir kara toprak Vücut bulurdum Yeşerirdim yeniden Köklerimden İNCİ GERMENLİLER