Ağaç (Moda'dan Natürmort Denemeleri)

(“sizleri bilmem ama inanın ben
güzel bir kadın ile onun güzelliğini
ayrı ayrı yaşıyorum
benim adıma üzülün
ben öyle yapıyorum”)

kalın kabukları iyice dökülmeye başlamış
yaşlı gövdesinde aptal çocukları oyalayan
bulutlar gibi binbir şeklin
anlamında yalnızdı:

“diliyle denizi yalayan
karnı ve uçkuru doymuş
maymun suratlı
masmavi bir yelkenlinin
ucundan yem yeşil bir güneş
uzuyor uzuyor uzuyordu

‘güneşde mi küflenmiş’ diye
soruyordu iyice semirmiş
kan içmeye hazır
haşarı bir çocuk”

çiviler çakılmış gövdesinde
-her kim ise o çivileri çakanlar
inanın hiç önemi yoktu bunun
kötü birer hiciv olmuştu çoktan
çakılan bütün çiviler;

“ ‘çivi çakılır mı hiç denize’
sorusuyla uyanan
kovuk kovuk gözlü adam
adamın bacaklarındaki kan
sızan çatlaklardan çıkmaya çalışan
bir kadın/bir baykuş tünemiş
gece yarısı kovuklardan birine
tek gözü yok
‘uğur getirdim’ diyor
habire ağlıyor dallara
doğru uzanan kör gözüyle
simsiyah bir pelerine yapışmış
tembel ama sıkıntılı bir sineğe
‘bu pelerin kimin’ diye soruyor
‘çiçeklerin üstünü örten bu pelerin’
köpürerek yazıkki çalışkan
bir bal arısı/arının başını
okşuyor pençeleri
ikircikli bir şevkatle
baykuşun…