Ağabeyim Enver'e Şiiri - Mert Ali Eren

Bir Şubat gecesi üşüyor kalplerimiz
Sensiz kalmanın acısı tarifsiz
İnsanlığın ağabeyi gurebanın babası
Ecel aldı seni bizden soğuk şubat akşamı

Cömerttin herkese sorgusuz sualsiz
Fakirler garipler dualar ederdi şüphesiz
Sen derdin hep, birgün terk edeceğiz dünyayı
Sen gitsen de kabullenemedik biz bu sessiz rüyayı

Ne düşler kurardık elini öpmek için
Güzelce gülen yüzünü bir kez olsun görmek için
Çocuklar koşarak adını terennüm ederdi
Başlarını okşa diye bir ömür beklerdi

Arkadaşların coşkusu bastırılmış içlerinde
Bir kez olsun Enver abi seni görelim diye
Cenazede hınca hınç muhip dolmuş Eyüp'te
Enver abi şefaatinle, buluşmak üzere cennette