tutsak akşamlarınıza serin beni
ben kara çocuguyum kara Afrika nın
yüzüm kara,düşüm kara
güneşim ay'dır benim
bir gecede yarattı doga bedenimi
dag yangınını
gül aydınlıgını verdi bana
yanarak kavrularak
bagrından çıkararak
yogurdu,
kara kıtada kara Afrika
zincirlere kıyım kıyım
esirlige sürün beni
gücünüz yeterse eger yüzün kara derimi
yüregim ak'tır benim
kundagına yatmış pusuda ok olsun
kanatılan gülüşlerim
aglasamda damlamaz
gözyaşım kan dır benim
ben ki ölümü yıllara adımladım
dirim seyrederken acizliginizi
cesetim yenecek bir gün sizi
agustos 1995
Cengiz DemirKayıt Tarihi : 14.9.2004 19:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılar
'O olmazsa yaşayamam.' demeyeceksin.
Demeyeceksin işte. Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni, senin onu sevdiğinden.
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini...
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları...
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
'O benim' diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir şeylerin...
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, ya da pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden,
Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi, hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak...
Can Yücel
TÜM YORUMLAR (4)