Afife bir kadındı
Kucağında bir tombul cin yavrusu
Çocuğun elinde
Anasının aynası
Kalabalıkta bir kızın
Çehresinde aydınlanıyor
Anasının aynası
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
akıl almaz bir baş ağrısısın
yakamoz rengi güzellinin önünde aldanırım sessizliğine
bastırmışsın tüm ışıkları
ona rahmen ağlıyorsun
kendini parçalıyor suçsuz ellerin
gıkın çıkmadan deliyorsun geceyi
gülüyorsun şimdi
acıttığında bile artık gülüyorsun
duyuyorsun ama duymuyorsun da
kendini biliyor
yine susursun
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta