Affet beni aşk, yüzünü kara çıkardım
Öyle "Neden ki?" der gibi bakma yüzüme
Kör yaşadım ama Leylâ ile Mecnun olamadım
Belki Kerem'den çok yandım Aslı'm külümü savurdu
Şirin'ime yol olsun diye dağ gibi kalbimi deldim, acımadım
Ferhat'tan beter başıma koca dağı yıktım, kendi dağımda yolsuz kaldım...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta