İlk adını öğrendim “anne”…
Çocuk yüreğimden taşan bir sevgiydi bu
Sığdıramadım koca dünyaya,
Ufacık gözyaşıma hapsettim bile bile,
Merhametli sıcak elin yanağıma bir kez daha değsin diye.
Uçardım hani ayağım pedallarda
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta