yaramazdı çocukluğum
kırdım uçurtmaların kasnağını
undan* yaptığımız tutkalları döktüm hep
her topacın ipini ben kopardım
zorla öptüm asuman'ı songül'ü
pas vermedim hiç asıl aşkıma özlem'e
at bokundan hediye paketleri yaptım
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Her şey ne kadar güzel ve temizdi o zamanlar...
Şimdiki çocuklar bizim kadar şanslı değiller ne yazık ki..Bizi uçurtların gökyüzünde nazlı nazlı salınması mutlu ederken...Çocuklarımız cep telefonları ve bilgisayarlarla mutlu olabiliyorlar..
Kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta