Nerdesin söyle şimdi?
En bilinmez yerlerde açan uçurum çiçeği
Dokunduğun yeri yine kanatırmısın?
Her seveni yine bir göz kırpıp bin yıl ağlatırmısın?
Bilmem hangi dipsiz cehennem barındıracak sevgini
Unut beni gitsin diyorsunya hani
Peki nasıl geri alacağım sana kaptırdığım benliğimi?
Bir bilinmezlik uçurumunda değilmiyiz işte
Bin defa düşeriz yarlardan aşk için her geçişte
Ne ölümsüz ozanlar tasvir edebildi
Nede biçimsiz şairler söyleyebildi
Sen bir başkaydın hiçbir zaman hiçbirşeye benzemiyordun
Viraneye çevirdiğin gönüller ateş içinde yanarken sen gülüyordun
Önce kanımızın sıcaklığı düştü eksi'ye(-)
Sonra beynimiz tüm işlevlerini yitirdi
Ansızın itaatkar bir köle oluyorduk sana
Sen asla feodalizm bitti yalanlarına kanma
Nice çarmıhlara defalarca gerildik
Sensizliğin başlangıcından sonuna
Acı mahkumu İsadan bile beterdik
Yahşi bir yaşam değil huzurlu bir ölüm diliyorduk
Seninle sonsuz bir birliktelik koca bir huzur istiyorduk
Sanki kimin umurundaydı senin kimseleri sevmemen
Aşk tek kişilikti bence biz senin içinde seviyorduk
Şimdi sebepsizce baş ucumda ağladığını duyuyorum
Şu başımın altındaki sert cismin yastık olmadığınıda biliyorum
Ne üstümdeki kalın siyah örtü yorgandır bana
Nede tüm bu ağlamaların yalvarmaların bir af getirebilir sana.......
Ayhan Demiralay
Asibarmen
Kayıt Tarihi : 19.5.2007 19:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Darmadağın terkedilmişliğimde insanlığın en vefazızına yazdım bu şiiri... Yaşarken hiç anlayamadı beni Umarım öldükten sonra anlar yeni baştan sorgular kendini......

aşk'a tahammül edebilmek kadar zor olmalı
ve ayrılıklar ve yanlış anlamalar
asıl zor olan insan olmak galiba..
selamlar..
TÜM YORUMLAR (2)