Söz duyumunu yitirdi
Acıya bıraktı öfke kendini
Anlarsın sandın yanıldın
Tanıyamamış o seni,Yürek
Bir yol ayrımı ki sorma
Kuzuyu kurda teslim ettik gittik
Birgün o kuyudan cıkar sandık
Nerden bilirdik içindeki bizdik
Sessiz gemiler gibisin
Arada bir homurdanıp çalışsan
Zaman dindirirmi acını
Şöyle bir yük atsan dağıtsan
Belki
Belki kuyudan kuzuyu kurtaran olursa
Söz duyumunda anlam yolunu bulursa
Yastığının altında bir bıcak gibi sakladıgın
Öfken kaybolursa
Affedersin belki,
Yürek
Kayıt Tarihi : 24.11.2011 00:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Belki kuyudan kuzuyu kurtaran olursa
Söz duyumunda anlam yolunu bulursa
Yastığının altında bir bıcak gibi sakladıgın
Öfken kaybolursa
Affedersin belki,
Yürek
Sevgili dost.
Şiiriniz etkileyici.
yüreğinize salık.
Kaleminiz eksik olmasın.
kutluyorum.
sevgi ve saygılarımla....
not:Sevgi Günü'nüz kutlu olsun
TÜM YORUMLAR (4)