Adsız Bir Şiir Şiiri - Demlenmiş Şiirler

Adsız bir şiir yazıyorum, kimseye yazılmayan...
Delilikse, deliyim biraz delilleriyle.
Renksiz bir çocuk parkının, ruhsuz tahta soluk oyuncakları,
bir salıncağın aralığında sıkışmış eski bir özlem kadar.
yada bir maden ocağının kıyısında açık kulübeye takılacak kadar.

@demlenmisSiirler

hani bir Şarkı olsam bu olurdum diyeceğim bir şarkı yokken
nedir temrinlerine şu şarkısın diyen.
şiir çağırdı, sen duymadın. İzninle, senin ruhuna dokunmadan
iç sesine kulak vererek, birkaç kıta daha örüyorum.
delilik, renksizlik ve içsel sahipsizlik duygusunu bozmadan.

@demlenmisSiirler

Küflü bir salıncakta asılıyım,
göğe değil, dibe giden bir salınımla.
Bir çocuk ağlaması gibi değil de,
unutulmuş bir şarkının susması gibiyim.
Zamanın tereddüt ettiği bir akşamım belki,
başlamaya cesaret edememiş bir cümle.
Ne virgül olabiliyorum ne de son nokta
ara boşluklarda eksilen kelimeyim.

@demlenmisSiirler

Bir taşın sabrında bekliyorum, yok sayılmalarının tam kıyısında.
Dokunulmamış bir heceyim, adını koymadığım bir şiirin ardında.
Üzerime çöken sessizlik kadar tamamlanmamış,
kendime bile seslenemeyen bir yankıydım belki.
Zamana eklenmemiş bir ânın eşiğinde sustum
Kendi içime dökülen bir gecenin kenarındayım.

30/06/2025
00:23 #Wahran
@demlenmisSiirler
(394)