Adsız bir karıncaydı…
Dostumdu.
En son içerlediğinde bana, sırtlamıştı da doru bir atı… Dörtnala doğuya koşmuştu.
Sanki uçmuştu…
Bakakalırım giden geminin ardından;
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Devamını Oku
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
bizler atlıkarıncaya saygı ile bakar onla olduğumuzda dünyayı hatta evimize varmayı bile unuturduk...oysa şimdiki çocuklar nelere ship olduğunun farkında degiller ..birde evsiz çocukların şimdilerde en sadıkarkadaşı konumunda olan atlıkarıncalar var bir mahallenin kuytu tarafına yapılmış korunmazın parklarda...
saygılar sadi ağabeyim
Hangi yaş diliminde olunursa olunsun masum ve çocuksu bakışlar, o bakışlarla görülen dünyayı daha farklı kılıyor... Sorgulamalar ise gözün önüne başka hayaller geldiği zaman yapılıyor...Atlıkarıncaolabilmek işte o masum ve çocuksu bakışların ta kendisi belki...
Güzeldi, şiir tadındaydı ve çok anlamlıydı... Kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta