Merhaba
Kalbimin eli,kalemimin dili merhaba!
Bu mektubu güneşin doğduğu andan yazıyorum sana.Geceyi sürdüm gözlerime,anlayacağın uykusuzum yine.Elinden tuttum hasretine yoldaş saatlerin ve bıraktım yalnızlığımı, yastığımın ağlayan yüzüne.
Ne kadar zor bilemezsin günaydın demek sensiz seninle doğan bir güne.O yüzden sanıyorum ben seni gecenin bir köründe her satırı dile dargın, her satırı küslerle dolu mektuplarda arıyorum.
Susturamıyorum içimi,bana ne çok cümle bıraktın böyle. Yoksun ama bir bilsen ne kadar çoksun mısraların içinde. Özlemin parmak uçlarımı sızlatıyor olsa da,seni yazmayı nasıl da seviyorum.Yazdıkça tamamlanıyorum.
Ellerim şiir oluyor,ellerim mektup...Sesim içimden kaçıyor ne olur tut.
Tamamını Oku
anlaşılmak umududur sevenin. iç dökmek şairin safra atması gibidir. yürek rahatlar cümleler nemlenir.sevda ise için için demlenir. bu yazıdan geriye kalan bu
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta