Aslında arkama bakmadan yürüyüp gitmeliyim bu şehirden..Ayak izlerimi silmeli rüzgar gizlerimi kaldırım taşlarına gömmeli sokaklar..Ne bir akşamcı kahvesine yolum düşmeli artık, ne deniz kenarında dalıp giden gözlerim olmalı zamana..
Bütün sözler bende kalmalı, ayaz gecelerde üryan üşümüşlüğüm, gözlerimi her kapatışımda sıcağına uyanan düşüm, gülüşüm..
Bir de utanışım, hani zamansız sıkılışım, aldanışım sana…
Kim bilir, çoktan vazgeçmişliğime yeniktin belki de..Yorgunluğuma tutsaklığın kadardı Aşk’ta özgürlüğün..Zirvesi dağ sınırların, ötesindeydi bilmediğin ülke..Maviye en yakın maviye en çıplak…
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
'Puslu bir hava..Bulutlar serseri…'
Kar da serseri yagiyor buraya bu günlerde....
Sevgiyle....
Bu seri, ha bu sayısı bu gün çıkacak ha yarın
çıkacak diye bekleyerek herbir sayfasını defalarca
okuduğum bir kitap gibiydi.Her bölümünde içimi
acıtan bir yerler vardı.Fakat bu son bölüm, beni
götürdüğü yerden geri getirdiğinde dönüp tekrar okuyacağım.Çok teşekkürler.
Sevgiyle kalın
Bir şekilde tamamlanmalı yarımlıkların..
Sevgiye aç sevgiye ar/sızım...
Yıktı bu son mektup..
Teşekkürler Deniz....
Mehtap
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta