Adnan Ünal Şiirleri - Şair Adnan Ünal

Kafir uçakla,füzeyle,roketle vuruyor,
Mücahidim,taşla sopayla savaşıyor,
Zalim Amerika buna uzaktan bakıyor,
Uyan ey müslüman,bir millet yok oluyor.

Ortadoğuda oluk oluk,kan akıyor,

Hep derlerdi bana,batar elbet gülün dikeni,
Hiç ama hiç istemedim yanımdan gitmeni,
Bak sana diyeceğim var gülüm dinle beni,
Aklım unutudur diye,ruhumla sevdim seni,

Söyle; gökkuşağında varmı gözlerinin rengi,

Yedi düvel toplanmış boğaz önünde,
Türk'e karşı bir nefret olmuş içinde,
Sözde örnek olacakmış medeniyyete,
Geçilmez diyorum illede.bu ÇANAKKALE.

Sanırsın,akıyor dersin kıpkırmızı bir dere,

Her gece bi ağrı tutar sol yanımdan,
Sabaha kadar acıtır,çıkmaz aklımdan,
Hasretinle kokunu çekerim yastığımdan,
Ne olur yıldız gözlüm,gitme canımdan.

Seni umarım ansızın kapının çalışından,

Çek git başka kapı çal,
Bu aşk oldu bir masal,
Ya olduğun gibi görün,
Ya göründüğün gibi kal.

Her çiçekten alma bal,

Ömrümün her gecesinde seninle olacaktım,
Aynı yastığa baş koyup,seninle uyanacaktım,
Ben sende unuttuğum mutluluğu bulacaktım,
Sevenler okusun diye,gül yüzüne türkü yaktım.

Şans bana bir kez gülmüştü,onuda kaçırdım,

Gaspın adını koymuşlar kapkaç,
Hep yoksulmu bunlar,hepsimi aç?
Sokakta yalnız yürüyorsan durma kaç,
Bunlarda ne ALLAH var nede inanç.

Terörden beter ölenlerin sayısı,

Yaşmı kaldı ki gözümde ardından ağlasın,
Tek bir yalanım varsa cehennem yaksın,
Sen ruhumun sahip olamadığı muratsın,
Sensiz geçecekse ömrüm,bu dünya batsın.

Hani yapayalnız nemli bir hücrede yaşarsın,

Sen orada üşüdün ya reis,
Bizim burada içimiz dondu,
Sorarım şimdi sana reis,
Bu gidişin nasıl bir sondu.

Karlaramı bulandın reis,

Puslu bir geceydi anne,ansızın yedik kalleş baskını,
Hele bir görseydin mehmetçiklerdeki vatan aşkını,
İlk kez gördüm şehadet için kendini öne atanını,
Katılırsam şehadet ordusuna,kınalı saçımdan tanı.

Sanırsın anne,kıyamet kopmuştu o çatışma anı,