Adıyla Sanıyla Sokak Köpeği

Sokak Köpekleri – 10.10.2005

Adı üstünde: Sokak köpekleri, sokağa aittir.

Bir yandan sefaletin simgesidirler;
bir yandan ekmek peşinde koşmanın,
yarı aç yarı tok dolaşmanın,
sahipsizliğin ve başıboşluğun ifadesi...

Cadde ve sokaklarda başıboş dolaşan,
bir lokma ekmeğin peşindeki bakımsız köpekler —
aynı zamanda bir tür sefaleti de temsil eder.

Ama dünyamızda sahipsiz hiçbir şey yoktur aslında.
Sokaklara sokak köpekleri sahip çıkar,
sokak köpeklerine de sokaklar...

İnsanın sahipli hemcinslerinden daha özgürdür sokak köpekleri.
Resmî bir kimlikleri olmasa da
kendi toplumsal hayatları,
hatta kendi kuralları vardır.

İnsanlarca isim verilmiş köpeklere “köpek” demek her zaman yerinde olmayabilir.
Ama sokak köpeği, her yerde ve her zaman
adıyla ve sanıyla tam da kendisidir:
Sadece köpektir.
Köpek gibi yaşar.
Ve çoğu zaman, onun özgürlüğü kıskanılır.

Tasma takmazlar.
Kimseye bağlı ya da bağımlı değillerdir.
Yasaklara uymazlar.
Kendi kurallarını yaşatırlar.

Her sokağın bir lideri,
hepsinin ortak bir derdi vardır:
Bir parça ekmek.

Çoğu zaman yaşlandıkları için ölmezler;
ya bir belediye görevlisi zehirler,
ya da dikkatsiz bir sürücünün aracı alır canlarını.
Sessizce ölürler.
Ağlayanları yoktur.
Çünkü sokaklar onlarla doludur.
Biri ölür, diğeri kalır.
Canlı olmaları, capcanlı olmaları ilgilendirmez kimseyi.

Oysa sokaklarımız;
birbirinden sevimli, yaşam mücadelesi veren,
gönüllü sokak bekçileriyle doludur.

Biz onları seviyoruz.