Ömür skalasının nirengi noktasına adını yazdım/
Yokluğun da lokma geçmez boğazımdan a kızım/
Zümrütlü tepelere elmas kalemle dizeler kazdım/
Hasretindir içimi acıtan,budur benim en büyük sızım.
Gözlerime şifa olur,o edalı gülüş,o selvi boyun/
Yaratanın bir lütfudur,örnek olan bu asil soyun/
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
