Mahşeri kalabalığa,
Yalnızlık düşürdüm sessizce,
Ve sessizce, ıslık çalan,
Dağ rüzgarlarına aktım...
Uzaklar rüzgarla dans ediyordu da!
Soluğunu taşıyordu,
Belirsiz zamanlara...
Ve şiirlerini umut deyip,
Bekleyişlere bırakıyordum,
Kimi vakit,
Adını sen koyuyordum yaşamın...
Ama her defasında,
Yaşam göç yollarındaydı,
Uzaktan el sallıyordu umuda...
Kayıt Tarihi : 2.10.2008 12:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygıyla
Fatma Hatun Esen
Bekleyişlere bırakıyordum,
Kimi vakit,
Adını sen koyuyordum yaşamın...
Ama her defasında,
Yaşam göç yollarındaydı,
Uzaktan el sallıyordu umuda...
*****************
Şair yüreğinizi kutlarım kaleminiz daim olsun Sevgilerimle
finali güzeldi
Yaşam göç yollarındaydı,
Uzaktan el sallıyordu umuda...
Yaşamı bazen uzaktan seyredişlerimiz, bazen ardından kosarken alnımızda izlerini bıraktıgımız terlerımız bazende el sallayıslarımız olsa bıle yasama ınat nefes alıyoruz. Mükemmel bir şiir okudum sayfandan
TÜM YORUMLAR (5)