Adını kalbimden sildiremedim

Unuttum sanıyorlar seni,
Gülüyorsam artık acıtmıyorsun sanıyorlar.
Oysa içimde koca bir cenaze töreni
Her sabah seni toprağa veriyorum yeniden.
Her gece seni hayalimde diriltip
Bir daha bırakıyorum ellerini…
Bir daha, bir daha…
Ama sen bilmiyorsun.
Beni unutma…

Hâlâ sende kaldı en güzel yaşlarım,
Yastığım bile başka kokuyor şimdi.
Biri adımı söylüyor uzaktan
Ama senin sesin değil,
O yüzden duymuyorum.
O yüzden kimse anlamıyor
Neden hâlâ geceleri konuşuyorum uykumda.
Seni çağırıyorum.
Duymuyorsun.
Ama olur da bir rüyada adım geçerse
Beni unutma...

Kalbim,
Bir daha kimseyi sevmek istemedi senden sonra.
Oturduğun yeri boş bıraktım hâlâ içimde.
Kimi sevsem,
Senin eksik kalan yanına çarpıyor.
Hiçbiri tamamlamıyor beni.
Yarım kaldım.
Yarım kaldık.
Ama bir gün, bir şarkı duyarsan uzaktan
Bizim sustuklarımıza benzeyen
Bil ki ben oradayım.
Beni unutma...

Anılarla kavga etmeyi öğrendim,
Fotoğraflara bakarken ağlamamayı da.
Ama adını biri aniden söylerse
İçimden hâlâ bir şeyler düşüyor yere.
Sen bilmiyorsun.
Ben hâlâ seni seviyorum
Senin unuttuğun hâlimle.
Beni unutma…

Ve eğer bir gün
Adım mezar taşında yazarsa
Gelme,
Sadece hatırla.
Sadece kalbinde bir yer kalsın bana.
Çünkü bu aşkı toprağa gömdüm ben
Ama seninle ölmedim.
Sen yaşa diye…