Adını Hasret Koydum Şiiri - Necati Öztürk

Sen ne suların akıp giden pınarındasın,
Nede baharı bekleyen tomurcuklardasın.
Ben seni hayallerimde saklar iken, sen yüreğimde
var olan umutlarımı yıkan intizarımsın.
Karanlık gecelerde hep sayıkladığım, bana kabusu yaşatan baş ağrımsın.

Seyrine daldığım pencereden gittin mazinin derinliklerine.
Ne yanımda buldum seni, nede gittiğim alemde.
Esen rüzgarda bir uğultu vurdukça savurur bedenimi.
Uzandım tutmaya çalıştım, sen tutmadın ellerimi.

Bir vurgundu sanki, dalgalar yükseldikçe.
Bir sürgündü sanki, ayrılığın bende.
Dilimde heceydi ismin inan her gece.
Aşkın külünde gömüldüm, sen gittiğinde.

Ey benim gönlümün dildarı, hangi gecenin sabahındasın.
Seni yanımda görmekti muradım, ama sen çok uzaklardasın.
Ben ateşlerdeyim şimdi, yoksa sen harmısın?
Beni divane mecnun eyledin, varsın baharımı hazan sarsın.

Varsın bahar olmasın papatyalar yeşermesin.
Varsın yüreğim acısın, çilem bitmesin.
Varsın geceler beni sarsın, gün bitmesin yarın gelmesin.
Benim okşadığım o saçlarını yalnız kimseler örmesiin.

05/02/2013