adına
Yıllardır içimde sevilme duygusu,
Unuttuğumu düşünürken sevmek korkusu,
Seninle uyandı, sevmek sevilmek arzusu,
Umutlandım birden sevdi, işte aşk bu.
Fakatları amaları bitmedi bu sevdanın, doğrusu,
Ufukta görünüyor bir ışık,
Derdimize derman olur mu çok karışık,
Nasıl da seviyoruz canım olduk m aşık,
Aması bitti, artık bizde koptuk.
Y.
G. 21-12-2002
Kayıt Tarihi : 25.11.2007 19:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir ışık yandı, sandım ki her yer aydınlandı, büyük hayaller kuruyordum, ümitlerim vardı mutluluk kapımı çalıyordu, işte dedim aradığın bu, nede güzeldi hayal kurmak, önceleri inanamıyordum, elimin tersi budur deyip geri çeviriyordum.inandırdı, kandırdı ve bırakıp gitti. sevmiyorum diyemedi. ama seviyorum da diyemedi, sadece ben senin beni sevdiğin gibi sevemiyorum diyordu. arkasına bakmadan gidiyordu. benim içim acıyordu.ve içimden bir ses olması gereken buymuş diyordu, bunda da bir hayır vardır ilerde anlarsın diyordu. haklı çıktı anladım. çünkü bu sevgiyi öğrenmem gerekiyordu. o bir öğretmen idi öğretti ve gitti. NE ÖĞRETTİ? SEVMEK İÇİN ZÜLEYHA OLMAK GEREKTİĞİNİ ÖĞRETTİ. ZÜLEYHA OLAMADIKTAN SONRA İSTEDİĞİN KADAR SEVİYORUM DİYE NARALAR AT sen ancak nefsinin zebunusun demektir. bu da sevmek değildir.
TÜM YORUMLAR (3)