Adın Ayrılık Olsun Şiiri - Seval Kemertaş

biliyorum! ..
şimdi sen
rotası meçhul bir gemi yalnızlığında
kor kokan anıları çıkarıp sandığından
ayrılık rüzgarının açtığı yaralara
tuz basıyorsun yankısız çığlıklarla...

şimdi sen
her imbat rüzgarında
deniz kızlarının seni çağıran aryasında
gözyaşını pul pul bağışlıyorsun yakamozlara
kuytu vadilere dökülürken yıldızlar
sorguluyorsun sevdanın gelmişini geçmişini
çılgın bir nehir gibi avare akışlarla
derin derin iç çekiyorsun buselik makamında

şimdi şehir derin uykuda
şimdi sevdan şehvet kuşlarının kanatlarında
birazdan gece aralar efsunlu perdesini
karanlığın gömdüğü parlak bir yıldız gibi
diner delişmen hazların fırtınası bedeninde
arınırsın en güzel yalanından dünyanın...

bilirsin! ..
artık zamanı değildir
kendini kandırmaların
ve bilirsin! ..
bu son ıslanışım kirpiklerinde
ama sen yine de;
çektiğin çileleri saklarsın seyir defterinde...

04.06.2006