Halim harab olmuşken hayalinle yanmaktan,
Avazım yorulur mu hiç adını anmaktan,
Ne çare ki adını ben andıkça yanarım,
İçim sızladığında hep adını anarım,
Feryadım adınla bir derin âha gömülür,
Efkarım adınla her gün eyvaha gömülür.
Kimi zaman adınla güler ağlayan gözüm,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta