Ne adını ben anabildim, ne kalem,
Duygu bağım çöl çöl oldu kurudu...
kalbimdi hasmıma yıkılmaz kalem,
Duvarları toz toz oldu kurudu...
Bahar diye yaşadığım kara kış,
Sevda denen hem gerçek, hemde düş,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta