bilmez ellerim toprak kokusunu
yağmuru hiç yaşamadı
kanamadı hiç
bir gülün dikenini tutup
koparmadı elmayı dalından
yağmur sularında ıslanmadı saçlarım
ve okşanmadılar…yumuşacık
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
