Adı Sevdaysa Şiiri - Döndü Dülger

ADI SEVDA...
Ansızın geldiği gibi ansızın gittiyse.
Bütün yapraklarını koparıp, kesip biçtiyse,
Bütün sözlerin sonunu, söylenmeden getirdiyse,
Noktayı elin titreye titreye bırakırsın cümle sonuna.
Alışmak zorundasın yokluğuna.
Yaşamaya çalışırsın bıraktığı acıyla.
Yaralı yüreğe tuz basmayı öğrenir,
Kendinle başbaşa kalmaktan korkmazsın zamanla.
Alın yazım dediğin,
Kara yazın olur,
Ömürlük nefesim dediğin,
Yüreği hasretiyle kavurur.
Ve sen alın yazısıyla bitmeyecek bir hesapla,
Ömürlük bir mücadelenin içinde bulursun kendini,
Suskunluğun dibine vurur,
Sıralarsın öfkeni, kusarsın zehrini.
Buraya kadarmış desen de,
Arkanı dönüp gitsen de,
Öyle bir sinsidir ki bitmeyen gönül bağı.
Bir damla yağmurda düşer aklına,
Dinlediğin bir şarkı alıp götürür O'nun dünyasına.
Bir rüya böler uykunun en tatlı anında,
Hayalî belirir bir gece yarısında.
Ayrılık kapanı ağzını açmış seni bekler,
Dişlerinde sıcacık kanını damlata damlata.
Gönül yarasını kabuk tutmaz.
Etine, kemiğine, ruhuna kazınmışsa.
Hayaller de vazgeçer senden diye umutlanma.
Hayallerin de bir ruhu var adı SEVDAYSA...
Döndü Dülger