Adı Sen Şiiri - Aygül Zade

Bir gün ansızın başladı her şey,
Kalabalığın içinde göz göze geldik.
Sen bir yabancıydın belki o anda,
Ama yüreğim… çoktan seni ezberlemişti.

Bir çay söyledik, iki kelime yetti,
Sanki yıllardır tanıyordum seni.
Gözlerin konuştu, ellerin sustu,
Kalbim “işte bu” dedi, fısıltıyla gizlice.

Sonra günler geçti, geceler doğdu,
Aynı hayale sarılıp uyuduk ayrı ayrı.
Sen bir şehirde özlemle yandın,
Ben bir şehirde seni şiir diye yazdım satırlara.

Her buluşmamız bir ömre bedeldi,
Vedalar hep geçici, ama iç sızısı kalıcıydı.
Bir fotoğrafta dondurduk zamanı,
Ama zaman yine de aldı bizi bizden habersizce…

Gün geldi, yollar uzadı, kelimeler yetmedi,
Hayat aramıza duvarlar ördü taş taş.
Ama sen hâlâ oradaydın,
Dualarımda, gözlerimde, gece düşümde yaş.

Ben seni sevdim…
Bir roman gibi, her sayfasında acı ve umutla.
Seninle gülmeyi de öğrendim,
Yokluğunda ağlamayı da usulca.

Şimdi biri sorsa "aşk nedir?" diye,
Adını söylemem belki…
Ama bir gülümserim hafifçe,
Çünkü her aşkın bir hikayesi olur,
Ve benim hikayem sendin işte.
AYGÜL ZADE ✍🏻