Onu dertli görünce, ben de solardım,
Gözleri nemli olsa, sessiz ağlardım,
Rahat uyusun diye, nöbet tutardım,
Kardeşim vardı benim, adı papatya...
Saatlerce yolunu, bekler dururdum,
Bir parça tebessümü, onda bulurdum,
Her şeyimi paylaşır, mutlu olurdum,
Sırdaşım vardı benim, adı papatya...
Onun dostluğu bana, verseydi çile,
Usanmak kelimesi, yasak bu dile,
Uğrunda koşardım, mezara bile,
Bir dostum vardı benim, adı papatya...
Onun gibisi yoktu, küçük dünyamda,
Görmek isterdim onu, her an karşımda,
Keşke olsaydı şimdi, burada yanımda,
Sevdiğim vardı benim, adı papatya...
Kayıt Tarihi : 19.8.2006 10:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu duygu dolu içli şiirinizi, hüzünlenerek ve kaybettiğinizi düşündüğüm Papatya'nızı anarak paylaştım.
üstadı
yine tam puan
babçca şiirine
sevgiler
iç
Usanmak kelimesi, yasak bu dile,
sevgini öyle açık net anlatmışsınki şiirdeki duygu çağlıyor sanki güzel gönlüne sağlık...
TÜM YORUMLAR (5)