Adı olmayan sevda Şiiri - Enes Yakıştır

Adı Olmayan Sevda
İçimde bir duygu var, tarifi yok,
Ne zaman başladı, kimden geldi, bilmek çok zor.
Bir esinti gibi, bir fısıltı belki,
Ama kalbimde yeri büyük, sanki hep oradaydı sanki.
Gözlerim görmese de bir suret, bir iz,
Var olduğunu hissetmek, inan ki tarifsiz.
Bir el dokunmuyor tenime evet,
Ama ruhumda bir sıcaklık var, bu nasıl kısmet?
Kimsin sen? Bir hayal misin, bir rüya mı?
Yoksa yaşanacak bir aşkın ilk adımı mı?
Adını bilmemek, yüzünü görmemek belki,
Bu sevdayı daha da büyütüyor içimdeki.
Gecenin sessizliğinde, yıldızlar bana bakarken,
Bu bilinmez sevdanın ağırlığını hissederim bazen.
Hüzünlü bir bekleyiş mi bu, yoksa umut mu?
Kalbim atar deli gibi, tek bildiğim bu.
Bir gün gelecek misin, kim olduğunu bilecek miyim?
Yoksa bu duyguyla mı sonsuza dek süreceğim?
Önemli değil belki de kim olduğun tam olarak,
Önemli olan bu hissin içimde daima var olmak.
Bu duygu benimle, adım adım yürüyor,
Kim olduğunu bilmese de, yüreğim onu seviyor.
Braille harflerinde bir isim aramayı bıraktım artık,
Bu bilinmez sevda, içimde yanan en saf ışık.