Adı Konmamış Şiirlerde Şiiri - Halil Tunç

Ekmeği fırından her çıkardığında mis gibi bir koku sarar etrafı.
Çiseleyen yağmurda buğulanan camlar,
Gözyaşı döker gibi atar üstündeki ağırlığı
Gökkuşağı gülümser köşeden,
En fırlama bakışıyla bakar çocuklara
Aşk da öyledir işte,
Mis gibi kokar, yağmur gibi yağar,
Gökkuşağı gibi ağlatırken güldürür...
Tutamadığım kar tanelerine inat
Güneşi topladım ben senin gözlerinde
Susuz isyankâr toprağın çığlığına inat
Vaha oldum ben ıssız çöllerde
Zehirli bir yılanın sana yaklaşan diline inat
Aşk verdim ben sana, adı konmamış şiirlerde
Karanlıkta kaldığım zaman,
Seni düşünmek Işık olsun yoluma
Susuz kalıp çorak toprağa dönsem,
Kalbin yağmur olsun yağsın yarınlarıma
Uykusuz geçen gecelere inat
Aşk pınarın huzur olsun dokunsun ruhuma...