Bir gün çıkıp gidersen…
Ardında bıraktığın sessizlikten anlayacağım.
Söylenmemiş bir "affet" kalacak dudaklarımda…
Ne senin yüzüne dokunacak;
Ne de benim yüreğimden sökülecek…
Adı konmamış bir helallik bu…
Ne sen "hak etmedin" diyebildin…
Ne ben "hakkım sende kalsın" diyebildim…
Aramızda asılı kalan cümleler…
Şimdi gölgeler gibi geziniyor odamda…
Duvarlarda suskun bir yankı…
Kırık bir saatin tik takları saklıyor geceleri…
Her vuruşunda zaman biraz daha eksiliyor…
Ve ben… senden kalan boşluğun içine düşüyorum…
Yarım kalmış vedaların yüküyle eğiliyor omuzlarım…
Bir özlem var içimde… gömülmüş derinlere…
Kök salmış… suskun…
Belki de en çok…
Konuşulmamış şeyler yakar insanı…
Ve kırık saat hep fısıldar:
Bizim vaktimiz… yarıda kaldı…
@dsız..
24 Ağustos 2025
Suskun Adam Zeynep
Kayıt Tarihi : 24.8.2025 13:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!